loading...
پورتال جامع گلدنگار
amir بازدید : 234 سه شنبه 21 آبان 1392 نظرات (0)

مقدمه :

امام علي ‌بن موسي‌الرضا عليه‌السلام هشتمين امام شيعيان از سلاله پاك رسول خدا و هشتمين جانشين پيامبر مكرم اسلام مي‌باشند.

ايشان در سن 35 سالگي عهده‌دار مسئوليت امامت ورهبري شيعيان گرديدند و حيات ايشان مقارن بود با خلافت خلفاي عباسي كه سختي‌ها و رنج بسياري رابر امام رواداشتند و سر انجام مامون عباسی ايشان رادرسن 55 سالگی به شهادت رساند.دراين نوشته به طور خلاصه, بعضی ازابعاد زندگانی آن حضرت را بررسی می نماييم.

 

ادامه مطلب

amir بازدید : 139 سه شنبه 21 آبان 1392 نظرات (0)

حضرت امام محمد تقی جوادالأئمه (ع )

امام نهم شیعیان حضرت جواد (ع ) در سال 195هجری در مدینه ولادت یافت .
نام نامی اش محمد معروف به جواد و تقی است .
القاب دیگری مانند : رضی و متقی نیز داشته ، ولی تقی از همه معروفتر می باشد . مادر گرامی اش سبیکه یا خیزران است که این دو نام در تاریخ زندگی آن حضرت ثبت است .
امام محمد تقی (ع ) هنگام وفات پدر 8 ساله بود . پس از شهادت جانگداز حضرت رضا علیه السلام در اواخر ماه صفر سال 203ه مقام امامت به فرزند ارجمندش حضرت جوادالأئمه (ع ) انتقال یافت .
مأمون خلیفه عباسی که همچون سایر خلفای بنی عباس از پیشرفت معنوی و نفوذ باطنی امامان معصوم و گسترش فضایل آنها در بین مردم هراس داشت ، سعی کرد ابن الرضا را تحت مراقبت خاص خویش قرار دهد .
" از اینجا بود که مأمون نخستین کاری که کرد ، دختر خویش ام الفضل را به ازدواج حضرت امام جواد (ع ) درآورد ، تا مراقبی دایمی و از درون خانه ، بر امام گمارده باشد . رنجهای دایمی که امام جواد (ع ) از ناحیه این مأمور خانگی برده است ، در تاریخ معروف است " .
از روشهایی که مأمون در مورد حضرت رضا (ع ) به کار می بست ، تشکیل مجالس بحث و مناظره بود

ادامه مطلب

amir بازدید : 189 سه شنبه 21 آبان 1392 نظرات (0)

کرامات فاطمه معصومه سلام الله علیها بر علما حضرت معصومه حضرت فاطمه معصومه از خاندان کرامت است و عنایات حضرت شامل حال همه زائرین و مجاورین می شود؛ در این میان ایشان کرامات و عنایات ویژه ای به انسانهای ویژه دارد. خصوصا به بزرگان و علمای دین توجه علی حده ای دارند. در این نوشتار به گوشه ای از این توجهات که بصورت کرامت از حضرت معصومه صادر شده است آورده شده است. نجات از مرگ آیة الله حاج شیخ عبدالله مجد فقیهی: در اوایل ورود ما به قم، صبیّه این جانب مریض شد و معالجات فراوان نتیجه نداد، تا سرانجام در بستر مرگ افتاد و امید ما از همه جا قطع شد. مقدمات دفن فراهم شد و من برای اجازه دفن به سراغ پزشک قانونی رفتم.. در مسیر خود به مطب دکتر قانونی، وارد حرم مطهر حضرت معصومه علیها السلام شدم و عرض کردم: «ای بی بی دو عالم ما به شما پناهنده ایم، شما راضی نشوید که در آغاز تشکیل زندگی و در اوایل ورود ما به این شهر مقدس، ما پریشان خاطر و دل افسرده شویم.» برگ اجازه دفن را از پزشک قانونی گرفتم و به خانه برگشتم، با کمال تعجّب دیدم که آثار حیات در چهره اش آشکار گشته است. پستانک را به دهانش نزدیک کردیم شروع به مکیدن کرد. طولی نکشید که همه آثار مرگ و مرض از چهره اش بر طرف شد و بهبودی کامل یافت و از کرامات بی بی، الآن نیز زندگی خوش و مرفّهی دارد و خود صاحب دو فرزند است. (1) او در مجمع فضلا و طلاب می فرمود: «از روزی که به قم آمده ام و به حرم اهل بیت علیهم السلام پناه آورده ام، روز به روز حالم بهتر شده، از آن کسالتی که اطّبا از معالجه آن عاجز بودند، هیچ اثری در من باقی نمانده است حل مشکل مالی آیة الله سید محمدعلی روحانی: در محضر پدر بزرگوارم، به دیدن یکی از مراجع رفته بودیم، نقل فرمودند: «در ایّامی که از نجف اشرف به قم آمدم دستم به کلّی خالی بود و 15 ریال می بایست به «سورچی» بدهم و چیزی نداشتم. به حرم مطهّر مشرّف شدم و تحت الحنک عمامه ام را به ضریح بستم و به حضرت معصومه علیها السلام متوسّل شدم، همان روز مرحوم آیةالله حایری 50 ریال به من مرحمت کردند و رفع مشکل شد. (2) شفا از بیماری لاعلاج آیة الله حاج شیخ فرج الله هرسینی: ایشان به سال 1371 هجری برای معالجه به تهران آمده، آنگاه برای استشفاء به قم و حرم مطهّر حضرت معصومه علیهاالسلام شرفیاب شده است. هنگامی که مورد عنایت کریمه اهل بیت علیها السلام قرار گرفت، حوزه را برای اقامت خود انتخاب کرد و به درس و بحث پرداخت. او در مجمع فضلا و طلاب می فرمود: «از روزی که به قم آمده ام و به حرم اهل بیت علیهم السلام پناه آورده ام، روز به روز حالم بهتر شده، از آن کسالتی که اطّبا از معالجه آن عاجز بودند، هیچ اثری در من باقی نمانده است.(3)

amir بازدید : 322 سه شنبه 21 آبان 1392 نظرات (0)

 


ولادت

ولادت حضرت مهدی عج در شب جمعه ، نيمه شعبان سال 255يا 256هجري بود پس از اينكه دو قرن و اندي از هجرت پيامبر ( ص ) گذشت ، و امامت به امام دهم حضرت هادي ( ع ) و امام يازدهم حضرت عسكري ( ع ) رسيد ، كم كم در بين فرمانروايان و دستگاه حكومت جبار ، نگراني هايي پديد آمد . علت آن اخبار و احاديثي بود كه در آنها نقل شده بود : از امام حسن عسكري ( ع ) فرزندي تولد خواهد يافت كه تخت و كاخ جباران و ستمگران را واژگون خواهد كرد و عدل و داد را جانشين ظلم و ستم ستمگران خواهد نمود . در احاديثي كه بخصوص از پيغمبر ( ص ) رسيده بود ، اين مطلب زياد گفته شده و به گوش زمامداران رسيده بود در اين زمان يعني هنگام تولد حضرت مهدي ( ع ) ، معتصم عباسي ، هشتمين خليفه عباسي ، كه حكومتش از سال 218هجري آغاز شد ، سامرا ، شهر نوساخته را مركز حكومت عباسي قرار داد اين انديشه - كه ظهور مصلحي پايه هاي حكومت ستمكاران را متزلزل مي نمايد و بايد از تولد نوزادان جلوگيري كرد ، و حتي مادران بيگناه را كشت ، و يا قابله هايي را پنهاني به خانه ها فرستاد تا از زنان باردار خبر دهند - در تاريخ نظايري دارد . در زمان حضرت ابراهيم ( ع ) نمرود چنين كرد . در زمان حضرت موسي ( ع ) فرعون نيز به همين روش عمل نمود . ولي خدا نخواست . همواره ستمگران مي خواهند مشعل حق را خاموش كنند ، غافل از آنكه ، خداوند نور خود را تمام و كامل مي كند ، اگر چه كافران و ستمگران نخواهند در مورد نوزاد مبارك قدم حضرت امام حسن عسكري ( ع ) نيز داستان تاريخ به گونه اي شگفت انگيز و معجزه آسا تكرار شد امام دهم بيست سال - در شهر سامرا - تحت نظر و مراقبت بود ، و سپس امام يازدهم ( ع ) نيز در آنجا زير نظر و نگهباني حكومت به سر مي برد به هنگامي كه ولادت ، اين اختر تابناك ، حضرت مهدي ( ع ) ، نزديك گشت ، و خطر او در نظر جباران قوت گرفت ، در صدد بر آمدند تا از پديد آمدن اين نوزاد جلوگيري كنند ، و اگر پديد آمد و بدين جهان پاي نهاد ، او را از ميان بردارند بدين علت بود كه چگونگي احوال مهدي ، دوران حمل و سپس تولد او ، همه و همه ، از مردم نهان داشته مي شد ، جز چند تن معدود از نزديكان ، يا شاگردان و اصحاب خاص امام حسن عسكري ( ع ) كسي او را نمي ديد . آنان نيز مهدي را گاه بگاه مي ديدند ، نه هميشه و به صورت عادي.

 

ادامه مطلب

amir بازدید : 266 سه شنبه 21 آبان 1392 نظرات (0)

زندگينامه امام علي بن ابي طالب (ع)

نام: على بن ابي طالب.

كنيه: ابوالحسن، ابوالحسين، ابو تراب، ابو السبطين و الريحانتين.

ألقاب: اميرالمؤمنين، سيّد الوصيين، سيّد المسلمين، سيّد الأوصياء، سيّد العرب، خليفة رسول الله، امام المتّقين، يعسوب المؤمنين، صهر رسول الله، حيدر، مرتضى، وصى، و... .

منصب: معصوم دوم و امام اوّل شيعيان و خليفه چهارم مسلمانان.

تاريخ ولادت: سيزده رجب سال 30 عام الفيل، 23 سال پيش از هجرت پيامبر اسلام (ص)

محل تولد: مكه معظّمه، داخل كعبه، در بيت الله الحرام (در سرزمين كنونى عربستان سعودى)

تولد در خانه كعبه، فضيلتى است مخصوص حضرت على (ع)، و خداى متعال، تنها به وى چنين امتيازى را كرامت نموده است. نه پيش

از او و نه پس از او، براى هيچ فردى چنين فضيلتى محقق نشده است.

نَسبَ پدرى: ابى طالب (عبد مناف) بن عبدالمطلب بن هاشم بن عبد مناف.

حضرت ابوطالب (ع) پس از پدرش، عبدالمطلب، به مدت 44 سال كفيل و پشتيبان حضرت محمد (ص) بود و در ظهور و گسترش اسلام

كمك‏هاى شايانى به آن حضرت نمود و ايشان را از گزند و كيد و كين قريش در امان داشت و بهتر از فرزندان خويش از او حمايت كرد.

مادر: فاطمه بنت اسد بن هاشم.

حضرت على (ع) و برادرانش نخستين هاشميانى بودند كه از پدر و مادر هاشمى تولد يافتند. مادرش (فاطمه بنت اسد) از بانوان بزرگ

ادامه مطلب

تعداد صفحات : 2

اطلاعات کاربری
  • فراموشی رمز عبور؟
  • آرشیو
    آمار سایت
  • کل مطالب : 1085
  • کل نظرات : 42
  • افراد آنلاین : 11
  • تعداد اعضا : 12
  • آی پی امروز : 96
  • آی پی دیروز : 74
  • بازدید امروز : 132
  • باردید دیروز : 139
  • گوگل امروز : 0
  • گوگل دیروز : 0
  • بازدید هفته : 2,910
  • بازدید ماه : 2,910
  • بازدید سال : 39,662
  • بازدید کلی : 672,744