زندگی با ما ر عاد ت می شود !

یاراگر شد ها رعاد ت می شود !

می روی دنبال زن های د گر !

قهر و لطف یار عاد ت می شود !

دیدن رجاله های پست د ر

کوچه و بازار عاد ت می شود !

می رسد فصلی که در هرجای آن

کند ن شلوار عاد ت می شود !

فکر چاله چوله ،دست انداز باش !

جاد ه ی هموار عاد ت می شود !

گربرادر خانمت سربا رتوست !

آدم سربا رعاد ت می شود !

می شود بی مزّه عشق و بوس و لیس !

لحظه ی دیدار عادت می شود!

دارم از اموالتان کش می روم !

دزدی ام انگار عاد ت می شود !

مردم نادان تماشا می روند

سراگر بردار عاد ت می شود !

مستی از آغوش دختر خاله ات

پشت  گند مزار عاد ت می شود !

همچنانکه روزه ات لطفی نداشت

رقص توی « بار» عاد ت می شود !

می گذاری پیش بند ه مسکرات !

جان من بردار عاد ت می شود !

تختخواب وآخ وا وخ وشارت وشورت !

لذ ّت سرشار عاد ت می شود !!

می زنی تهمت اگر بر هرکسی

غم مخور این کار عاد ت می شود !!

لب مگیراز کره ی «مشدی حسن »

در پس دیوار ، عادت می شود !!

«ای رضایی» زندگی تکراری است !

گفتن اشعا ر عاد ت می شود !!

خانمي كه هفت شوهر كرده بود

شوهر هشتم به تورش خورده بود

هشتمين شوهر چواورا ديد گفت :

«كارمنداست و بلند و حال ِمفت !

پاك و معصوم است ،چيزي نادر است !

برتنش بيگانه اي نابرده دست !

چشم پاكي اي نگار نازنين

هست چونكه آن نگاهت برزمين »!

بي خبر از اين كه آن انسان نما !

خورده مارو گشته همچون اژدها !

گفت زن پيش ِ خودش خندان و مست :

«شوهرم شو اي خر ِ ظاهر پرست !

تادهانت صاف گردد بعدازاين !

مي گريزي از وطن تا هند و چين !

مي درانم گر بجنبي خشتكت !

مي زنم چاقو به چاك ِ دنبكت !

دارخواهم زد تورا با مهريه !

مي ستانم از تو هي مهر و ديه !

شوهرم شو يك دوروزي بعداز اين

گندي اخلاق ِ زشتم راببين !

ظاهرم شيك است و ناز و بانمك !

باطنم پوسيده است و پركپك »!

اي بسا گردو كه سبز است و تُپُل !

اندرونش خالي است و خاك وخل !!

اي بسا پيراهن ِ شيك و شريف

داخلش انسان بيمار و كثيف !

اي بسا آهن كه رنگ ِ دوده است !

ظاهر ِ آن با طلا اندوده است !

واي اگر روزي طلايش مس شود!

شوهر بيچاره عمرش تس شود !!

اي بسا انسان كه خاك رُس شده !

زن گرفته، كلّ عمرش چُس شده !!

دوستان پايان ندارد اين مقال !

ازدواج است و هزاران قيل و قال !!

آنكه سرمايه ي بسيار كلاني دارد

بيست سال است كه يك جفت كتاني دارد !

ظاهرش چندش و درد آوروبسيار كثيف !

باطنش وحشت وآشوب ِ نهاني دارد !!

صاحب «ويلا» و« ژيلا»ست بسازو ينداز !

قشر زحمت كش ِما نيز ژياني دارد !!

غمم اين نيست كه بيمارم و قاطي كردم !

چونكه اين جامعه بسيار رواني دارد !!

خر ِما گرچه خودش فاقد تحصيلات است !

شاداز اين است كه پالان ِ گراني دارد !!

خانمش گرچه خوش اخلاق، ولي مي گويد :

«خانم آن است كه آقاي فلاني دارد »!!

نرسيدست چرا روزي صدساله ي او

اي خدا «حاج حسن »نيز دهاني دارد !!

خانمي را كه دم ِ پارك بلندش كردي !

برحذر باش كه يك شوهر ِ جاني دارد !!

داخل ِ صفحه ي غمناك حوادث ديدم

كشور ما چقَدَر قاتل و زاني دارد !

كارمنداست ولي اهل زدو بند و كلك !

هرچه دارد همه از رشوه ستاني دارد !

زن اومؤمن وخودفاسق و اهل نظراست !

«سوسن »و «نسترن »و«ژاله»،«بماني » دارد !

نچريده است ولي شكرخدامي گويد !

پيرما ذوق ِ همين چشم چراني دارد !

گرچه دزديده و رفته است ،برو دنبالش !

دزدهمدست ِ شما نيز  نشاني دارد !!

زاهدانه است اگر زندگي ظاهري اش !

خانه اش كاخ ودر آن آنچه كه داني دارد ،

داخل ِ خانه ي خود حوري و استخرو سونا !

مي و معشوقه ،جكوزي و جناني دارد !!

داخل پارك خلافيدي ! وگيرافتادي !

غلت خوردن پسر خوب مكاني دارد !!

روزنامه جام جم : مجازات حاجيان معتاد 5تا15سال ممنوع الخروجي

اي حاجي معتاد كه سرگرداني !

جاساز مكن موادرا پنهاني !

اينگونه كه ترياك به ساكت زده اي  !

ترسم نرسي به كعبه اي ايراني » ! !

قصه شنيدم كه زنش را يكي

مردك ِ ديوانه و غرق شكي !

برد به همراه خرش داد گاه !

گفت كه :«اي قاضي آگاه ، آه !

شاكي ام ازاين خرو اين حالتش !

چشم زنم هست برآن آلتش !

چونكه شودراست وي از پنجره

ديدزند آلت خر يكسره !

آمده ام تاكه طلاقش دهم !

شاكي پرونده من ،اومتهم »!!

گفت به او قاضي بسياردان :

«مردك زن باز خمُش باش ،هان !

تو زده اي ديد به زن ها مُدام

لاس زني موقع حرف و كلام !

گاه شوي مايل ِهمكارخود!

بي خبراز همسرو از يار ِخود !

چون بخورد چشم تو برخانمي

غافلي ازاين كه سري يا دُمي !

اي همه فكرتو جماع و طلاق !

سجده گهت باسن ِ زنهاي چاق !

تو كه خوداز همسرِخود بدتري !

آبروي نوع ِ بشر مي بري !

اي بشرِ موذي و پرادّعا !

هرزه تو و متّهم او ؟ پس چرا؟!

حكمِ من اين است دراين ماجرا !

مردولي فاحشه هستي شما» !!