loading...
پورتال جامع گلدنگار
amir بازدید : 154 چهارشنبه 29 آبان 1392 نظرات (0)

من بلد نیستم از عاطفه خالی باشم

بگذارید که مجنون و خیالی باشم

تو به نو بودن خود فکر کن و راحت باش

دوست دارم که قدیمی و خیالی باشم

من به مهر تو چنان رام شدم که خدا می داند

من به زلف تو چنان خام شدم که خدا می داند

این چه سحری ست که بر جام نگاهت جاری ست

من چنان جادوی این دام شدم که خدا می داند

فاصله ها در عین کوتاهی

چه بلند خلق شده اند

کجاست دستی که به درازی فاصله ها باشد

 

ارسال نظر برای این مطلب

کد امنیتی رفرش
اطلاعات کاربری
  • فراموشی رمز عبور؟
  • آرشیو
    آمار سایت
  • کل مطالب : 1085
  • کل نظرات : 42
  • افراد آنلاین : 91
  • تعداد اعضا : 12
  • آی پی امروز : 290
  • آی پی دیروز : 36
  • بازدید امروز : 669
  • باردید دیروز : 41
  • گوگل امروز : 5
  • گوگل دیروز : 0
  • بازدید هفته : 3,733
  • بازدید ماه : 3,733
  • بازدید سال : 40,485
  • بازدید کلی : 673,567